Πέμπτη 21 Ιουνίου 2012

ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΣΤΑ ΤΟΥΡΚΙΚΑ ΣΤΗΝ ΟΡΕΙΝΗ ΚΑΙ ΠΕΔΙΝΗ ΞΑΝΘΗ


ΆΒΒΑΤΟ, 16 ΙΟΥΝΊΟΥ 2012

ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΣΤΑ ΤΟΥΡΚΙΚΑ ΣΤΗΝ ΟΡΕΙΝΗ ΚΑΙ ΠΕΔΙΝΗ ΞΑΝΘΗ Όλα τα αιτήματα του τουρκικού προξενείου, ικανοποιούνται στο φυλλάδιο του ΣΥΡΙΖΑ

Εάν δεν αποτελεί προβοκάτσια και είναι αληθινό, εκφράζονται ως κομματικές θέσεις , όλες
οι ανθελληνικές αιτιάσεις, οπότε οφείλουμε να ξέρουμε την επόμενη μέρα στην Θράκη

Δημοσιεύουμε σε μετάφραση το τι γράφει το φυλλάδιο που κυκλοφορεί στην γειτονική Ξάνθη με τα σήματα του ΣΥΡΙΖΑ και αδυνατούμε να πιστέψουμε ότι όλο αυτό το πακέτο των αιτημάτων που ικανοποιούνται και αποτελούν εδώ και δεκαετίες αντικείμενο συζητήσεων με την άλλη πλευρά έρχεται ένα λαοπρόβλητο και πολλά υποσχόμενο κόμμα να το ικανοποιήσει από την επόμενη μέρα της εκλογής του.
Η μειονότητα και το τουρκικό προξενείο φυσικά τρίβουν τα χέρια από ικανοποίηση αν όλα αυτά συμβούν. Το έντυπο κυκλοφορεί σε καταστήματα και δημόσιους χώρους στην Ξάνθη και την ορεινή και πεδινή περιοχή και φυσικά επηρεάζει ουσιαστικά δημιουργώντας από μόνο του ένα ρεύμα …μεταστροφής. Δημοσιεύουμε το προεκλογικό φυλλάδιο σε μετάφραση. Οφείλει πάντως η κομματική οργάνωση της Ξάνθης να πάρει θέση με τις αντιδράσεις που εύλογα δημιουργούνται για τα ζητήματα που τίθενται και να διευκρινίσει όπως έκανε άμεσα για το δημοσίευμα Αθηναϊκής εφημερίδας  τι συμβαίνει κι εδώ. Κάποιοι θα μας τρελάνουν. Καλή η μειονότητα αλλά δεν θα πρέπει να χαθεί και η πλειονότητα που αν διαβάσει τι υπόσχονται στο άλλο μισό του πληθυσμού και τι σημαίνει όλη αυτή η ακατάσχετη παροχολογία, θα φρίξουν.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΙΟΝΟΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ…

-Όσον αφορά στο θέμα της «ταυτότητας»: αναγνώριση του δικαιώματος του αυτοπροσδιορισμού και της συλλογικής έκφρασης και στο πλαίσιο αυτό: 
1) Να εφαρμοσθεί η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, για τους τουρκικούς συλλόγους της Δυτικής Θράκης… 
2) Να εφαρμόσει η Ελλάδα τα προβλεπόμενα του συμφώνου «Μειονοτικών Δικαιωμάτων», το οποίο υπέγραψε αλλά δεν εφαρμόζει. (Σ.τ.Μ.: Προφανώς αναφέρεται στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου)…
-Σεβασμός στο δικαίωμα του λόγου και της έκφρασης για όσους προσδιορίζουν εαυτόν ως «μέλος μιας μειονότητας»
-Ελευθερία ίδρυσης και διεύθυνσης επιχειρήσεων Τύπου σε όλους όσοι αυτοπροσδιορίζονται ως «εθνική μειονότητα»
-Δικαίωμα ελεύθερης χρήσης της ιδιαίτερης γλώσσας της εκάστοτε μειονότητας σε ιδιωτικούς ή δημόσιους χώρους 


ΕΙΔΙΚΑ ΤΩΡΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΘΡΑΚΗΣ

-Αφαίρεση των σχετικών με τη μειονότητα αρμοδιοτήτων της ΕΥΠ (Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών) και του υπουργείου Εξωτερικών και μεταβίβασή τους στο Υπουργείο Εσωτερικών
-Επαναλειτουργία όλων των συλλόγων που έκλεισαν επειδή περιείχαν το επίθετο «τουρκικός» στην ονομασία τους
-Επανάκτηση ιθαγένειας για όλους όσοι την απώλεσαν εξαιτίας του άρθρου 19
-Απόδοση εκτάσεων προς καλλιέργεια και τίτλων ιδιοκτησίας για τις οικίες τους στα μέλη της μειονότητας που κατοικούν στις ορεινές περιοχές του Ν. Ξάνθης
-Εφαρμογή του άρθρου 23 του νόμου 3647/08 που προβλέπει ποσόστωση της τάξεων του 0,5% για την πρόσληψη μελών της μειονότητας στο δημόσιο τομέα- να αυξηθεί η εν λόγω ποσόστωση 
-Όσον αφορά στο θέμα της εκπαίδευσης:
 1) Να αποδοθεί στη μειονότητα το δικαίωμα ίδρυσης δίγλωσσων δημοτικών σχολείων, 2) Στη θέση ΕΠΑΘ να ιδρυθεί «Παιδαγωγική Σχολή Τουρκικής Γλώσσας» στα πανεπιστήμια Αθηνών, Θεσσαλονίκης και Θράκης, 3) Ελεύθερη χρήση της τουρκικής γλώσσας σε όλες τις εκδηλώσεις των μειονοτικών σχολείων και ελευθερίας στις θεατρικές δραστηριότητες στην τουρκική γλώσσα, 4) Λειτουργία ειδικών τάξεων «ενισχυτικής διδασκαλίας» στα πανεπιστήμια όπου σπουδάζουν οι μαθητές της μειονότητας με σκοπό να καλυφθούν τα γνωστικά κενά
-Να καταργηθεί ο νόμος των 240 ιεροδιδασκάλων και να αποδοθεί στη μειονότητα το δικαίωμα εκλογής Μουφτή
-Να κλείσουν τα δύο ιεροσπουδαστήρια και να μετατραπούν σε Επαγγελματικά Λύκεια (ΕΠΑΛ)
-Όσον αφορά στα βακούφια, να αποδοθεί το δικαίωμα διενέργειας εκλογών για την επιλογή των διαχειριστικών επιτροπών και να καταργηθεί ο υπ’ αριθμ. 3647/08 νόμος
-Να διορισθούν Τούρκοι εκπαιδευτικοί στα σχολεία της Αθήνας στα οποία φοιτούν μουσουλμάνοι Τούρκοι μαθητές…

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΕΣ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΕΣ

-Κατάργηση της υποχρεωτικής πρωινής προσευχής
-Κατάργηση του μαθήματος των θρησκευτικών και αντικατάστασή του από το μάθημα της θρησκευτικής φιλοσοφίας (μαθήματα που πραγματεύονται τη θρησκεία με αντικειμενικότητα και από επιστημονική σκοπιά)
-Κατάργηση του θρησκευτικού όρκου στις δημόσιες τελετές (Κοινοβούλιο, στρατός, δικαστήρια κλπ)
-Να θεσπισθεί υποχρεωτικός πολιτικός γάμος μαζί με τον θρησκευτικό για όλους τους πολίτες».
Το έντυπο αυτό καταρρίπτει όλη την ελληνική μειονοτική πολιτική δεκαετιών, δημιουργεί νέες ανισότητες και προνομιακή αντιμετώπιση  υπέρ του μειονοτικού πληθυσμού, ικανοποιεί  απόλυτα τον προσανατολισμό του τουρκικού προξενείου Κομοτηνής  να δημιουργήσει νέο στάτους στην Θράκη έχοντας το πάνω χέρι. Μα είμαστε στα καλά μας;
Αν βεβαίως δεν προέρχεται από τα σπλάχνα του ΣΥΡΙΖΑ το έντυπο αυτό,  οφείλει να το καταδικάσει και να το αποποιηθεί άμεσα πριν ήδη περάσει στην κοινωνία δημιουργώντας αντίρροπες αντιδράσεις με απρόβλεπτες συνέπειες.

Παρασκευή 8 Ιουνίου 2012

tzavelena: Η ΒΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΧΡΩΜΑ

tzavelena: Η ΒΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΧΡΩΜΑ: Με αφορμή τα χτεσινά έκτροπα που συνέβησαν σε Ελληνικό Κανάλι και μας έκαναν ακόμη μια φορά διεθνώς ρεζίλι,  ήθελα  να ήξερα εάν κάποιος απ...

Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2012

Η συντριβή του συστήματος και το τέλος του διεστραμμένου «εγώ».



ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΒΑΞΕΒΑΝΗ
Η συντριβή του συστήματος και το τέλος του διεστραμμένου «εγώ».
Χειρότερο απ' το βλέμμα ενός δαρμένου σκύλου είναι το βλέμμα ενός ανθρώπου σαν δαρμένου σκύλου. Το βλέμμα του φόβου που δεν τον φιλτράρει η λογική, που δεν τον αναιρεί καμιά ελπίδα. Δεν υπάρχει χειρότερος φόβος απ' τον αόριστο φόβο. Δεν ξέρεις τι πρέπει να φοβάσαι και καταλήγεις να φοβάσαι τα πάντα. Λίγο πριν απ' το τέλος, φοβάσαι τον φόβο σου και καταλήγεις να φοβάσαι τον εαυτό σου.

Γέμισαν οι δρόμοι τέτοια βλέμματα. Άνθρωποι που δεν ξέρουν τι πρέπει να φοβούνται, σαν τα σκυλιά που περιμένουν το χτύπημα. Πού πάμε; Τι θα μας συμβεί; Κανένας δεν μπορεί ν' απαντήσει αλλά και κανένας δεν θέλει. Τι κακό θα συμβεί; Θα χάσουμε τη δουλειά μας, το σπίτι; Θ' αναγκαστούμε να ζήσουμε με λιγότερα; Η τηλεόραση 52 ιντσών δεν θα προσφέρει καμιά απόλαυση; Θ' αναγκαστούμε να ψάχνουμε στα σκουπίδια;

Θα είμαστε υποχρεωμένοι να πίνουμε ρετσίνα με τον γείτονα που δεν γνωρίζουμε καν, όπως σ' εκείνες τις ταινίες με τον Ρίζο και τη Βλαχοπούλου; Υπάρχει περίπτωση να χτυπήσει η πόρτα και να είναι ο διπλανός που ζητάει ένα λεμόνι; Ποιο απ' όλα είναι το δικό μας σενάριο;

Δεν είμαι σίγουρος πως η πτώχευση είναι η καταστροφή της Ελλάδας. Προσπαθώ να καταλάβω τι είναι αυτό που θα πτωχεύσει. Η Παιδεία των προσωπικών Πανεπιστημίων και της κομματικής συναλλαγής; Οι εφορίες της διαφθοράς; Τα νοσοκομεία με το φακελάκι; Μήπως θα συντριβεί το πολιτικό μας σύστημα, αυτή η μεγάλη αποθήκη με ψεύτες, φαφλατάδες και ανεπάγγελτους; Θ' αναγκαστεί ο Δημήτρης Ρέππας να γίνει οδοντογιατρός, ο Καραμανλής δικηγόρος και ο Βενιζέλος αδύνατος; Ποια, αλήθεια, είναι η μεγάλη καταστροφή που φοβόμαστε;

Υπάρχουν πολλά που θα χάσουμε, αλλά δεν ξέρω αν είναι αυτά που δικαιούμαστε και πολύ περισσότερο αυτά που χρειαζόμαστε. Στη γειτονιά μου θα κλείσουν τα 7 καταστήματα μανικιούρ-πεντικιούρ και τα 6 κομμωτήρια και θα μείνει μόνο ο ένας φούρνος που θα πουλάει είδος ανάγκης: ψωμί. Οι κυρίες θα πάψουν να ισορροπούν επικίνδυνα πάνω σε αφόρετες γόβες και τεχνητές επιθυμίες. Οι τράπεζες δεν θα έχουν διακοποδάνεια. Ο Ρέμος δεν θα βρίσκει κανέναν να του ρίξει δυο γαρύφαλλα. Η Φιλιππινέζα δεν θ' αναθρέφει πια τα παιδιά. Οι σύγχρονες μανάδες ίσως δεν θ' αναφωνούν «δεν αντέχω», γιατί θ' ανακαλύψουν τη σημασία και της λέξης και της αντοχής. Τα παιδιά μας, όταν βγάζουν με 10 το λύκειο, θα πηγαίνουν σε κάποια τεχνική σχολή και όχι στο ιδιωτικό Πανεπιστήμιο του Λονδίνου που αναλαμβάνει να βαφτίσει τους κατιμάδες επιστήμονες με το αζημίωτο.

Ίσως χρησιμοποιούμε το κινητό τηλέφωνο όπως σε όλη την Ευρώπη, για να επικοινωνούμε και όχι για να εξευτελιζόμαστε. Το «ουάου» θα πάψει να είναι το υποκατάστατο του οργασμού στις κουβέντες που ψάχνουν την επιβεβαίωση της ανοησίας. Μπορεί να ψάξουμε περισσότερο τον πραγματικό οργασμό, μαζί με τους κανονικούς ανθρώπους που θα μας κάνουν να τους εκτιμάμε. Θ' αρχίσουμε να αξιολογούμε ποιος είναι ικανός και χρήσιμος και όχι αναγνωρίσιμος. Οι μανάδες δεν θα ζητάνε αυτόγραφο από την Τζούλια για τις κόρες τους.

Πιο πολύ, νομίζω, θα καταστρέψουμε με τα χέρια μας εκείνο το διεστραμμένο «εγώ» που επιμένει να μας αξιολογεί και να μας συγκρίνει με βάση τις πισίνες, τη μάρκα του αυτοκινήτου και τις κακόγουστες καρό ταπετσαρίες που φοράμε επειδή γράφουν Burberry. Μπορεί να μη θέλουμε πια να γίνουμε πλούσιοι, αλλά ουσιαστικοί. Μπορεί ίσως και ν' αγαπηθούμε περισσότερο, ανακαλύπτοντας τη συλλογικότητα και το ενδιαφέρον για μια ζωή που είναι κοινή.

Οι επιπόλαιοι θα ξαναγίνουν επιπόλαιοι και δεν θα είναι πια τρέντι. Οι αγρότες θα επιστρέψουν στα χωράφια. Και οι Ουκρανές, που έτρωγαν τις ψεύτικες επιδοτήσεις, στα σπίτια τους. Στα καφενεία των χωριών θα συζητάνε ξανά ποιο παιδί πρόκοψε και όχι ποιο πήγε σε ριάλιτι. Οι DJs, οι image makers, οι κουρείς σκύλων, ίσως χρειαστεί να βρουν μια άλλη δουλειά.

Το σύστημα της αξιολόγησής μας θ' αλλάξει και ίσως απαιτήσουμε πραγματικά να τιμωρηθούν αυτοί που τα έφαγαν. Παρουσία μας, πάντα. Ίσως δεν ξαναψηφίσουμε εκείνους που μας έφεραν σε αυτήν τη θέση. Και ίσως καταλάβουμε πως τα κοράκια του εξτρεμιστικού καπιταλισμού, που φαίνονταν καναρίνια μέσα από τα κουστούμια και τις τηλεοράσεις, ήταν αυτοί που μας εξαπάτησαν την ώρα που ζαλιζόμασταν με Johnnie Black. Ίσως ψάξουμε για μια πιο δίκαια ζωή, χωρίς να μετράμε την απόδοση δίκιου με τη σύγκριση τραπεζικών λογαριασμών.

Μπορεί ξαφνικά οι καλλιτέχνες ν' αρχίσουν να παράγουν κι αυτοί, πατώντας σε αυτό που είναι ζωή και όχι στις κρατικές επιδοτήσεις, σαν να πουλάνε βαμβάκι, και στις δημόσιες σχέσεις.

Δεν είμαι σίγουρος πως όλα αυτά είναι κακά. Ναι, θα υπάρξουν χιλιάδες άνεργοι. Θα χτυπηθεί το Δημόσιο. Αυτό που βρίζουμε όλοι πως είναι αντιπαραγωγικό, μας ταλαιπωρεί και δεν μας εξυπηρετεί. Θ' απολυθούν κάποιοι απ' αυτούς που μπήκαν με ρουσφέτι, γλείψιμο, αναξιοπρέπεια. Τα επαρχιακά μουσεία της χώρας δεν θα έχουν δέκα κηπουρούς, θα καταργηθούν οι «Οργανισμοί Αναξιοπαθούντων Κορασίδων» και οι «Πολιτιστικοί σύλλογοι για τη σουρεαλιστική προσέγγιση της ζωής του Λάμπρου Κατσώνη». Οι ανύπαντρες κόρες αξιωματικών δεν θα παίρνουν επίδομα. Και όσες απ' αυτές είναι επώνυμες δεν θα είναι «κατά του γάμου από άποψη», για να παίρνουν το επίδομα.

Φοβάμαι, όπως όλοι. Αλλά θέλω και να συντριβεί ένα σύστημα που αναπαράγει τη σαπίλα. Που βαφτίζει Δημοκρατία τον διεφθαρμένο του εαυτό, Δικαιοσύνη την ατιμωρησία του κι ευτυχία την κενότητα και τον ευδαιμονισμό. Φοβάμαι.

Γι' αυτό θέλω να τελειώνουμε.